“Het helpt als ik zeg dat ik van Hogeschool Rotterdam ben”

Hogeschool Rotterdam wist in 2019 in totaal zo’n 250 formatieplaatsen in te vullen. Tegen de landelijke trend in zijn bij de techniekopleidingen veel vacatures opgevuld. Een enorme prestatie, gezien de krapte op de arbeidsmarkt. Jean-Paul Weber, recruiter technische opleidingen, heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan dit succes. Wat is zijn geheim?

Je bent zelf nog maar een jaar in dienst, waarom koos jij voor Hogeschool Rotterdam?
“Allereerst leek het mij leuk en dankbaar om docenten te werven. Ik heb dit werk in het verleden voor een uitzendbureau gedaan, maar daar golden vaak doelen op korte termijn. Dat vond ik beperkt. Of iemand er drie maanden later nog zat, werd niet bekeken.

Belangrijk voor mij was het gesprek met Maarten van Ogtrop (directeur RMI) en Mirjam van den Bosch (directeur EAS). Dat heb ik als zeer positief ervaren. Waarom? Ik voelde zo veel steun omdat ze meedachten bij de invulling van de job. Ze zorgden ervoor dat ik mij puur op het netwerken kon richten door bijvoorbeeld administratieve rompslomp uit handen te nemen.”

Kunnen wij nu al van succes spreken?
“Ik ben nog een beetje voorzichtig, het is pas echt een succes als de aangetrokken docenten er over drie jaar nog steeds zitten en of er genoeg diversiteit in de teams is gekomen. En vergeet niet de stijging van de werkdruk omdat al die nieuwe medewerkers moeten worden ingewerkt. Maar laat ik wel eerlijk zijn, bij de technische opleidingen zijn er zo’n 150 mensen aangenomen. Dit heeft veel tijd en inzet gekost van onderwijsmanagers en ondersteuners maar dat het gelukt is, is best wel goed.”

Het vak van recruiter is nieuw binnen onze hogeschool. Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik heb er voor gezorgd dat ik alle sollicitaties binnen de hogeschool kan inzien. Doordat ik alle sollicitaties zie, heb al verschillende docenten een alternatief kunnen aanbieden. Iemand was afgewezen voor docent bij Elektrotechniek, maar kon wel terecht bij Elektrotechnische Informatica. Of iemand die tevergeefs solliciteerde bij Werktuigbouw, maar wel bij Bouwkunde een aanbieding kreeg.”

Naar ik begrijp hebben er dit jaar circa 3000 mensen gesolliciteerd bij onze hogeschool. Waarom zijn wij zo populair als werkgever?
“En we hebben een grote en goede naamsbekendheid, dat merk ik wel als ik contact zoek met bijvoorbeeld mensen uit het bedrijfsleven. Ik merk dat zzp’ers lesgeven gewoon leuk vinden, maar ook wat zekerheid zoeken natuurlijk. Het helpt als ik zeg dat ik van Hogeschool Rotterdam ben.

We zijn een platte en realistische organisatie, waar zó veel mogelijk is. Hogeschool Rotterdam is enorm gevarieerd, je kunt altijd wel een kant op binnen de organisatie. Als docent kun je de onderzoekskant uit, je meer ontwikkelen op coaching of switchen van instituut. Maar je moet nieuwkomers wel een realistisch verhaal vertellen. Dat zoiets wel even duurt en, dat spreekt vanzelf, het moet wel uit de mensen zelf komen.”

De meesten sollicitanten worden afgewezen. Zijn wij die experts nu voorgoed kwijt?
“Sollicitanten die niet worden aangenomen voor die ene baan voelen zich afgewezen voor en namens de hele hogeschool en daarmee denken ze dat er binnen die hele organisatie geen plek voor ze is. Zo raken we voor diegene helemaal uit beeld als potentiële werkgever. Dat moeten we niet willen. De afwijzingen kunnen wat persoonlijker en vriendelijker. Mensen die worden afgewezen voor een functie, zijn vaak op een andere plek wel een versterking.”

Kunnen de vacatureteksten ook kandidaten afschrikken? Zoveel functie-eisen worden er opgesomd, haast onmogelijk om daaraan te voldoen.
“Klopt. We willen de drempel om te solliciteren verlagen. Mensen mogen ook gewoon een belletje doen of een mailtje sturen om te kijken of iets past. Soms worden er veel te veel eisen gesteld in een wervingstekst. Je wil toch al die bullets afvinken en als je er dan aan te veel niet kan voldoen, haak je af. Ik zou kiezen voor vier of vijf eisen. Belangrijk is dat kandidaten contact met ons opnemen en ik kan dan gezamenlijk kijken of ze ook echt aansluiten.”

Kiezen daarom ook docenten voor ons?
“Dat denk ik wel. Zoals ik hiervoor al schetste is er binnen de hogeschool heel veel mogelijk. En we hebben een grote en goede naamsbekendheid, dat merk ik wel als ik contact zoek met bijvoorbeeld mensen uit het bedrijfsleven.”